காலையில் கண் விழித்த போது மனதில் எதோ ஒரு வெறுமையும் உடலில் எதோ ஒரு ஏக்கமும் இருந்தது.
இருக்காதா பின்ன. எனக்கு கல்யாணம் ஆகி இன்றோடு 3 மாதங்கள் தான் ஆகின்றது. தாலிக்காட்டிய நாளில் இருந்து சரியாக 28 நாட்கள் என்னோடு இருந்த என் கணவன் பறந்து சவுதி சென்று விட்டார். மாமியார் பிரச்சனை கிடையாது. மாமியார் இறந்து 10 வருடங்களுக்கும் மேல் ஆகின்றது. புகுந்த வீட்டில் மாமனார், பி.எட். படிக்கும் நாத்தனார், இன்ஜினியரிங் முதலாம் ஆண்டு படிக்கும் கொழுந்தன் மட்டும் தான்.
நான் இவர்களுக்கு தூரத்து சொந்தம். பி.எட். முடித்து ஒரு தனியார் ஸ்கூலில் வேலை செய்துவந்தேன். கல்யாணத்திற்கு பின் வீட்டோடு இருக்க சொல்லிவிட்டார்கள் கணவனும் மாமனாரும். போர் அடிக்க அதுவும் காரணம்.
காலை வேலைகளை தொடங்கினேன். 5 மணிக்கு எழும் பழக்கம் இந்தவீட்டில் எனக்கு மட்டும் தான். என் காலைக்கடன்களை முடித்து காப்பி போட்டு பிளாஸ்க்கில் வைத்து விட்டு வாசல் பெருக்க சென்றேன்.
இந்த ஊர் ரொம்பவே அழகு. பெரிய நகரின் 'அவுட்டர்' புறநகராக மாறி வரும் முன்னாள் கிராமம். ஊரின் எந்த பக்கத்தில் இருந்து பார்த்தாலும் பின்புலமாக ஒரு மலை தெரியும். நல்ல காற்று.
"கோபிகா" மாமனார் குரல் கேட்டது.
"மாமா" என் புடவையை சரி செய்துக்கொண்டு நிமிர்ந்தேன். இரவில் நைட்டி போட்டாலும் காலை எழுந்தவுடன் குளித்து விட்டு புடவைக்கு மாறிவிடுவேன். அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த டெக்னீக்.
"வாக்கிங் கிளம்பணும்மா" முகமலர்ச்சியுடன் சொன்னார்.
"இருங்க மாமா காப்பி கொண்டவரேன்"
மணி 5.30 ஆகிவிட்டால் மாமா எழுந்து விடுவது வழக்கம்.
"வனிதா இன்னுமா தூங்குறா? உன் கூடவே எழுப்பி விட்டு வீடு வேலைங்க செய்ய பழகி விடும்மா"
என் கையில் இருந்த காப்பியை அவர் வாங்கும்போது அவர் விரல் என் உள்ளங்கையில் லேசாக பட்டது. எதேச்சை தான். நல்ல மனிதர்.
"ராத்திரி ரொம்பநேரம் ப்ராஜெக்ட் வர்க் செய்துக்கிட்டு இருந்தாங்க மாமா"
"அப்படியா"
"யுவன் எத்தனை மணிக்கும்மா வீட்டுக்கு வந்தான்"
"12.10க்கு வந்தார் மாமா"
"பாரு இவன் நைட் ஷோ பாத்துட்டு வந்து அடுத்தவங்களுக்கு சிரமம் கொடுக்கிறான். அப்படி ஒரு சினிமா தேவையா?"
நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
மாமா 'வரேம்மா' சொல்லிவிட்டு கிளம்பி விட்டார்.
மாமாவிற்கு என் மேல் நல்ல அபிப்பிராயம் உண்டு. காலையில் எழுந்து குளித்து புடவையில் லட்சுமிகரமாக இருப்பது அவருக்கு பிடிக்கும். 24 வயதாகும் நான் 21 வயது நாத்தனாரையும் 17 வயது கொழுந்தனையும் மரியாதையாக வாங்க போங்க என்று தான் சொல்வேன். வனிதா கூட 'நான் சின்ன பொண்ணு அண்ணி. வாடி-போடின்னே கூப்பிடுங்க' என்பாள். அவளது வற்புறுத்தலால் வாம்மா - போம்மா என்பேன். ஆனால் அவளைப்பற்றி மாமனாரிடம் பேசும்போது அவங்க-இவங்க தான். இதெல்லாம் அம்மா சொல்லிக்கொடுத்தது தான். 'மனசுல அதுங்கள என்ன வேணும்னா நெனச்சுக்கோடி. பேசும்போது எப்பவும் பதவிசா மரியாதையா பேசணும்' என்று கண்ணடித்து அவள் சொன்னது எனக்கு வேதவாக்கு.புகுந்த வீட்டை ஃபுல் கண்ட்ரோல்ல வெச்சுக்க சொல்லிக்கொடுத்த பல விஷயங்கள்ல இதுவும் ஒண்ணு.
சமையல் வேலையை ஆரம்பித்தேன். மூவருக்கும் காலை டிபன், வனிதா & யுவனிற்கு லன்ச் கட்டித்தரவேண்டும். மாமனார் ஸ்கூல் ஹெச்.எம். மதியம் வீட்டிற்கு வந்துவிடுவார். மதியம் சூடாக சமையல் செய்து வைத்து விடுவேன். இரவு புதிதாக சமையல் செய்துவிடுவேன். நான் கல்யாணம் ஆகி வரும் முன்னர் காலையில் ஒரே வேலையாக மாமனார் சாதமும் சாம்பாரோ ரசமோ செய்து விடுவார். டிபன் எல்லாம் கிடையாது. நாள் முழுக்க அது தான் சாப்பாடு. விதவிதமாக சூப்பராக நான் சமைப்பதிலேயே மொத்த குடும்பமும் என்னிடம் சரண்டர் ஆகிவிட்டது. இருந்தும் எனக்கு ஒரு குறை உண்டு. என் ஆசைக் கணவனுக்கு தினமும் சமைத்து போட முடியவில்லையே (சமைத்து போடுவது மட்டும் தானா என்று கேட்காதீர்கள்.......பொறுங்கள் இவர்கள் எல்லோரும் கிளம்பட்டும். அப்புறம் சொல்றேன்)
"அண்ணி" என்று என்னை பின்னல் இருந்து கட்டிக்கொண்டாள் வனிதா. ஏங்கிக்கொண்டு இருக்கும் என் முலைகள் மேல் அவள் காய் அழுத்தமாக பட்டதும்.....பாவாடை லேசாக ஈரமானது.
"பல் தேச்சிட்டியாம்மா காப்பி கொண்டு வரேன்"
"தேச்சிட்டேன் என் செல்ல அண்ணி. நானே எடுத்துக்குறேன்"
"தம்பியையும் எழுப்பிடும்மா ப்ளீஸ். நேரம் ஆகுதுல்ல."
"அந்த நாயை நான் எழுப்புனா குரைக்கும் அண்ணி. நீங்க சொன்னாத்தான் கேப்பான்"
அடுப்பை சிம்மில் வைத்து விட்டு கொழுந்தன் ரூம் நோக்கி சென்றேன். வனிதாவும் நானும் ஒரே ரூமில் படுத்துக்கொள்வோம். கொழுந்தன் யுவனும் மாமனாரும் ஒரு ரூமில்.
ரூம் கதவு திருந்தே இருக்கு உள்ளே நுழைந்தேன். ஒரு நிமிடம் என் தொண்டையில் எச்சில் வேகமாக உள்ளே போனது.
ஷார்ட்ஸ் & முண்டா பனியன் மட்டும் போட்டுக்கொண்டு தூங்கிக்கொண்டு இருந்தான். காலை வேளையில் சிலருக்கு ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டு இருக்கும் என்று கேள்விப்பட்டு இருக்கிறேன். இந்த 3 மாதத்தில் இது 10வது முறையாக இருக்கும். யுவனின் ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டு ஷார்ட்ஸ் கூட போராடி தூக்கலாக இருக்க, ஷார்ட்ஸ் உப்பலாக இருக்க... செழுமையான அவன் தொடைகளும் கணுக்காலும்....
சுதாரித்துக்கொண்டு...."தம்பி.....தம்பி எழுந்திரிங்க. நேரமாகுது" என்றேன். என் கண்கள் இன்னமும் நான் முன் சொன்னவற்றின் மீதே இருந்தது. என் இடுப்பிலும் பிடரியிலும் மேலும் வேர்வை வழிவதை உணர்ந்தேன். ஒரு 5 நிமிஷம் பாத்ரூம் பக்கம் போயே ஆகவேண்டும். ச்ச ச்ச இப்போ வேணாம். எல்லோரும் கிளம்பட்டும்......ஐயோ அவ்வளவு நேரம் கண்ட்ரோல் பண்ண முடியுமா?
மெல்ல அவன் கால் முட்டியை பிடித்து லேசாக ஆட்டி "தம்பி" என்றேன்.
"எழுந்துட்டேன் அண்ணி" விழித்தான். சிரமப்பட்டு ஒரு புன்னகையை வரவழைத்துக்கொண்டேன். மரியாதையான பையன். உடனே எழுந்து அவன் படுக்கையை சரி செய்து விட்டான்.
நான் சமையலில் மறுபடியும் பிசி.
ஒரு வழியாக 8.30க்கு எல்லோரும் கிளம்பிவிட்டனர். நான் மட்டும் தனிமையில். வெளி கேட், வாசல் நிலைக்கதவு எல்லாவற்றையும் தாழிட்டு விட்டு சோபாவில் அமர்ந்தேன். தேகம் சூடாக இருந்தது. குப்பற படுத்து என் முலைகளை சோபாவில் தேய்த்தேன்.
டிவியை போட்டேன். சூர்யா 6 பேக்கில் ஆட.....சூர்யா என்னை கற்பழிப்பதாக கற்பனை செய்துக்கொண்டு..... உச்சந்தலைக்கு உணர்வே வெறி ஏறிக்கொண்டு இருக்க....
காலிங் பெல். "கோபிகா" - ச்சை....பக்கத்து வீட்டு சுகுணா ஆண்ட்டி. மூதேவிக்கு கதை பேசலைன்னா தலை வெடிச்சிடும்.
சவுதியில் பணி புரியும் என்ஜினீயர் கணவருக்கு 3 மாதத்திற்கு ஒருமுறை 15 நாட்கள் விடுப்பு கொடுப்பார்கள். அவருக்கு எண்ணை எடுக்கும் கப்பலில் பணி என்பதால் இப்படி ஒரு ஏற்பாடு.
இந்தமுறை விடுப்பில் வரும்போது ஒரு வாரம் என் அம்மா வீட்டில் நாங்கள் தங்குவது என்று ஏற்கனவே முடிவு எடுத்திருந்தோம். மாமனாரும் சம்மதித்து இருந்தார். பாவம் மாமனாருக்கு தான் கூடுதல் சமையல் வேலை இருக்கும்.
"கோபிகா மதன் என்ன சொன்னான்? டிக்கெட் கண்பிர்ம் ஆயிடுச்சா?" மதிய உணவிற்கு வந்திருந்த மாமனார் கேட்டார்.
"பாவா இன்னைக்கு போன் பண்ணுறப்போ சொல்றேன்னு சொன்னார் மாமா. எப்படியும் வர்ற சனிக்கிழமை இங்க லாண்ட் ஆவேன்னு சொன்னார் மாமா " எங்கள் குடும்பத்தில் புருஷனை பாவா என்று தான் அழைப்போம்.
"சந்தோஷம்மா. வண்டி வெச்சிக்கிட்டு நான், நீ, யுவன் ஏர்போர்ட் போயி ரிஸீவ் பண்ணுவோம்மா. வனிதா சமைச்சி வெச்சி இருக்கட்டும்."
"மாமா...."
"சொல்லும்மா"
"அவருக்கு பிடிச்ச பக்கோடா மோர் குழம்பும் உருளைக்கிழங்கு பிரை செஞ்சு வெக்க சொன்னார் மாமா. நான் வீட்டுல இருந்து சமையல் வேலையை பாத்துக்குறேனே மாமா"
"அப்படியா. சரிம்மா. எப்படியும் வீடு வந்து சேர மதியம் 11-11.30 ஆயிடும். வந்து நல்லா சாப்பிடட்டும்"
"சரிங்க மாமா"
"அப்புறமா....சம்பந்தி ஒருவாரம் உங்கள அங்க வெச்சிருக்க ஆசை படுறாங்க. சனிக்கிழமை சாயந்தரம் நீங்க ரெண்டு பெரும் கிளம்பி அங்க போயிட்டு வாங்க."
எனக்குள் கொள்ளை சந்தோசம். "சரிங்க மாமா."
மாமனார் கிளம்பிய கையேடு அம்மாவிற்கு போன் அடித்தேன்.
"என்னடி மாப்பிள்ளை வர்ற தேதி முடிவாயிடிச்சா"
"இன்னும் முடிவா தெரியலைம்மா. பாவா வீட்டுக்கு வர்ற அன்னிக்கு சாயந்தரம் கெளம்பி அங்க நம்ம வீட்டுக்கு போயி 1 வாரம் இருந்துட்டு வர்ற மாமா சொன்னாரும்மா"
"சந்தோசம் டி. மாப்பிள்ளைக்கு என் கையாள சமைச்சு போட ஏங்கிக்கிட்டு இருக்கேன்"
"இது தான் சாக்குன்னு அவர்கிட்ட வழிஞ்சிக்கிட்டு நில்லு.....பிச்சிடுவேன் பிச்சி"
"ச்சீ போடி. குணா (என் தம்பி) விஷயமா உன் பாவா கிட்ட பேசுனியா? "
"சொன்னேன். இப்போ அவன் fresher தான. இப்போ போற apprenticeship-ஐ முடிக்க சொல்லு அப்புறம் சவூதி டிரை பண்ணலாம்ன்னு சொன்னாரு"
"ஓ அப்படியா......அவன் வாங்குற ஸ்டைபெண்ட் வெச்சி என்னடி பண்ணுறது. உன் அக்கா கதை தான் தெரியுமே? அவ வீட்டையும் இல்ல கவனிக்க வேண்டியதா இருக்கு?"
"உன் கொழுப்பும்மா.....அக்காவோட பாவாவுக்குத் தான் சரியான வேலை இல்லைன்னு தெரியுமே. அப்புறம் ஏன் அக்காவை தூண்டிவிட்டு தனிக்குடித்தனம் வைக்க வெச்சே. வெச்சது தான் வெச்சே அவளோட மாமியார் வீட்டு பக்கத்துலேயே வெக்க வேண்டியது தான......நம்ம வீட்டு பக்கத்துலேயே (என் அம்மா வீட்டில் இருந்து 4வது வீடு) வெச்சே...?"
"சரி டி என் தப்புத்தான். அவருக்கும் சவூதியில் ஏதாவது வேலை இருந்த பார்க்க சொல்லேன்...."
"ம்....என் புருஷன் என்ன எம்பிளாய்மென்ட் எக்ஸ்சேஞ் நடத்துறாரா? அக்கா பாவா இருக்காரே அவர் சரியான பந்தா மனுஷன். டிப்ளமோ படிச்ச அவரு பி.ஈ. படிச்ச என் புருஷனுக்கு கீழ வேலை பார்க்க மாட்டேன்னா இவர் என்ன பண்ணுவாரு? ஏற்கனவே ஆஃபர் லெட்டர் வரைக்கும் போயி கடைசியில வேண்டாம்ன்னு சொன்ன மனுஷன் ஆச்சே அவரு?
"புரியாது டி..... இப்போ நெலமை இன்னும் மோசம். மூணாவதா தேவி கருத்தரிச்சிட்டா. டாக்டர் கிட்டே கேட்டோம் கலைக்கலாம்ன்னு சொன்னாங்க. நாளைக்கு அபார்ஷன். மொத்த செலவும் என் தலையில தான் "
"இதெல்லாம் ஓவரா இல்லையாம்மா.....அக்காவை குடும்பக்கட்டுப்பாடு பண்ணிக்க சொல்லேன்"
"இல்லடி....குடும்பக்கட்டுப்பாடு ஆப்பரேஷன் பண்ணுனா உடம்பு கட்டு போயிடும்ன்னு அக்கா வேணாங்குறா"
"அபார்ஷன் பண்ணுனா மட்டும் structure அப்படியே இருக்குமாமா? அக்கா ரொம்பத்தான் மோசம்மா. கல்யாணம் ஆகி 4 வருஷம் ஆச்சு ரெண்டு குட்டி போட்டாச்சு. இன்னமும் இவளுக்கு தினம் ஆம்பள சுகம் வேணும்....இவை புருஷனுக்கு பொம்பள சுகம் வேணும். "
"காப்பர்-டி போட்டுட சொன்னேன்டி"
"எதையோ பண்ணுங்க...."
"டி......கோபிகா"
"சொல்லு" எரிச்சலாக இருந்தது.
"மாப்பிள்ள இந்தமாசம் பணம் இன்னும் அனுப்பலேடி"
எனக்கு கடுப்பு அதிகமானது. "ஏம்மா உனக்கே இது நல்லா இருக்கா? நிச்சயதார்த்தத்துக்கு அப்புறம் நம்ம வீட்டு நெலமை தெரிஞ்சி அப்பா இல்லாத வீடுன்னு கரிசனப்பட்டு அவரு மாசா மாசம் பத்தாயிரம் அனுப்புறேன் அத்தம்மான்னு உன்கிட்ட சொன்னாலும் சொன்னாரு.....ஏதோ அவரு கடன் பட்டிருக்கா மாதிரி ஒவ்வொரு மாசமும் உரிமையா கேக்குற?"
"நம்ம வீட்டு நிலைமை உனக்கு தெரியாதா கோபிகா"
"சரிம்மா......என் மாமனாருக்கு என் பாவாவோட சம்பளம் தான் தெரியும். அவருக்கு வர்ற இன்சென்டிவ், ஓவர்டைம் தெரியாது. இவரு அந்த பணத்துல இருந்து உனக்கு அனுப்புறாரு. இது மட்டும் என் மாமனாருக்கு தெரிஞ்சா என்னாகும்?"
"ஏண்டி உன் மாமனாரு தான் மூச்சுக்கு முன்னூறு தடவை கோபிகா கோபிக்கான்னு இருக்காரே.... அதான் ஒரேதடியா வளைச்சு போட்டுட்டியே....அப்புறம் ஏன் பயம்?"
"வாய மூடு. நீ பேசுறதே அசிங்கமா இருக்கு"
"ஐயோ....நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்னா....?"
"நீ ஒன்னும் சொல்லவேணாம்.....என் பாவா ஸ்கைப்புல கூப்பிடுற நேரம். நான் ரெடியாகணும்"
"சரி சரி.....இன்னைக்கு என்ன ட்ரெஸ்ல உன்ன வர சொல்லியிருக்காரு மாப்பிள்ள"
ச்சே....இதான் இந்த அம்மாக்கள் கிட்ட எல்லாத்தையும் ஷேர் பண்ணிக்க கூடாது. "இந்நாட்டுக்கு டாப்ஸ், ஸ்கர்ட்"
"ஓ சூப்பர் டி.....மாப்பிள்ளை மட்டும் ஊருக்கு வரட்டும்......உன்ன நேர்லையே விதவிதமா டிரஸ் பண்ண வெச்சி ரசிக்க போறார்"
எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.
"கோபிகா.....மாப்பிள்ளையோட இருக்கப்போற நேரத்துல போட்டுக்குறதுக்கு 4 லோ நெக்-லோ ஹிப் ஜாக்கெட் ரெடி பண்ணி வெச்சிட்டேன். வேற ஏதாவது தைக்க இருந்தா இப்பவே சொல்லிடு"
என் அம்மா ஒரு டைலர். அதிலும் எங்கள் ஊரில் புருஷனை மயக்கும் பொண்டாட்டிகளின் ரெகுலர் வாடிக்கை உள்ள டைலர். அக்காவிற்கு இவள் தைத்துக் கொடுத்த செக்சி ஜாக்கெட்டுகள், நைட்டிகளால் தான் அவள் வீட்டில் மாமியாருக்கும் அவளுக்கும் சண்டை வந்ததே!
இருக்காதா பின்ன. எனக்கு கல்யாணம் ஆகி இன்றோடு 3 மாதங்கள் தான் ஆகின்றது. தாலிக்காட்டிய நாளில் இருந்து சரியாக 28 நாட்கள் என்னோடு இருந்த என் கணவன் பறந்து சவுதி சென்று விட்டார். மாமியார் பிரச்சனை கிடையாது. மாமியார் இறந்து 10 வருடங்களுக்கும் மேல் ஆகின்றது. புகுந்த வீட்டில் மாமனார், பி.எட். படிக்கும் நாத்தனார், இன்ஜினியரிங் முதலாம் ஆண்டு படிக்கும் கொழுந்தன் மட்டும் தான்.
நான் இவர்களுக்கு தூரத்து சொந்தம். பி.எட். முடித்து ஒரு தனியார் ஸ்கூலில் வேலை செய்துவந்தேன். கல்யாணத்திற்கு பின் வீட்டோடு இருக்க சொல்லிவிட்டார்கள் கணவனும் மாமனாரும். போர் அடிக்க அதுவும் காரணம்.
காலை வேலைகளை தொடங்கினேன். 5 மணிக்கு எழும் பழக்கம் இந்தவீட்டில் எனக்கு மட்டும் தான். என் காலைக்கடன்களை முடித்து காப்பி போட்டு பிளாஸ்க்கில் வைத்து விட்டு வாசல் பெருக்க சென்றேன்.
இந்த ஊர் ரொம்பவே அழகு. பெரிய நகரின் 'அவுட்டர்' புறநகராக மாறி வரும் முன்னாள் கிராமம். ஊரின் எந்த பக்கத்தில் இருந்து பார்த்தாலும் பின்புலமாக ஒரு மலை தெரியும். நல்ல காற்று.
"கோபிகா" மாமனார் குரல் கேட்டது.
"மாமா" என் புடவையை சரி செய்துக்கொண்டு நிமிர்ந்தேன். இரவில் நைட்டி போட்டாலும் காலை எழுந்தவுடன் குளித்து விட்டு புடவைக்கு மாறிவிடுவேன். அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த டெக்னீக்.
"வாக்கிங் கிளம்பணும்மா" முகமலர்ச்சியுடன் சொன்னார்.
"இருங்க மாமா காப்பி கொண்டவரேன்"
மணி 5.30 ஆகிவிட்டால் மாமா எழுந்து விடுவது வழக்கம்.
"வனிதா இன்னுமா தூங்குறா? உன் கூடவே எழுப்பி விட்டு வீடு வேலைங்க செய்ய பழகி விடும்மா"
என் கையில் இருந்த காப்பியை அவர் வாங்கும்போது அவர் விரல் என் உள்ளங்கையில் லேசாக பட்டது. எதேச்சை தான். நல்ல மனிதர்.
"ராத்திரி ரொம்பநேரம் ப்ராஜெக்ட் வர்க் செய்துக்கிட்டு இருந்தாங்க மாமா"
"அப்படியா"
"யுவன் எத்தனை மணிக்கும்மா வீட்டுக்கு வந்தான்"
"12.10க்கு வந்தார் மாமா"
"பாரு இவன் நைட் ஷோ பாத்துட்டு வந்து அடுத்தவங்களுக்கு சிரமம் கொடுக்கிறான். அப்படி ஒரு சினிமா தேவையா?"
நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
மாமா 'வரேம்மா' சொல்லிவிட்டு கிளம்பி விட்டார்.
மாமாவிற்கு என் மேல் நல்ல அபிப்பிராயம் உண்டு. காலையில் எழுந்து குளித்து புடவையில் லட்சுமிகரமாக இருப்பது அவருக்கு பிடிக்கும். 24 வயதாகும் நான் 21 வயது நாத்தனாரையும் 17 வயது கொழுந்தனையும் மரியாதையாக வாங்க போங்க என்று தான் சொல்வேன். வனிதா கூட 'நான் சின்ன பொண்ணு அண்ணி. வாடி-போடின்னே கூப்பிடுங்க' என்பாள். அவளது வற்புறுத்தலால் வாம்மா - போம்மா என்பேன். ஆனால் அவளைப்பற்றி மாமனாரிடம் பேசும்போது அவங்க-இவங்க தான். இதெல்லாம் அம்மா சொல்லிக்கொடுத்தது தான். 'மனசுல அதுங்கள என்ன வேணும்னா நெனச்சுக்கோடி. பேசும்போது எப்பவும் பதவிசா மரியாதையா பேசணும்' என்று கண்ணடித்து அவள் சொன்னது எனக்கு வேதவாக்கு.புகுந்த வீட்டை ஃபுல் கண்ட்ரோல்ல வெச்சுக்க சொல்லிக்கொடுத்த பல விஷயங்கள்ல இதுவும் ஒண்ணு.
சமையல் வேலையை ஆரம்பித்தேன். மூவருக்கும் காலை டிபன், வனிதா & யுவனிற்கு லன்ச் கட்டித்தரவேண்டும். மாமனார் ஸ்கூல் ஹெச்.எம். மதியம் வீட்டிற்கு வந்துவிடுவார். மதியம் சூடாக சமையல் செய்து வைத்து விடுவேன். இரவு புதிதாக சமையல் செய்துவிடுவேன். நான் கல்யாணம் ஆகி வரும் முன்னர் காலையில் ஒரே வேலையாக மாமனார் சாதமும் சாம்பாரோ ரசமோ செய்து விடுவார். டிபன் எல்லாம் கிடையாது. நாள் முழுக்க அது தான் சாப்பாடு. விதவிதமாக சூப்பராக நான் சமைப்பதிலேயே மொத்த குடும்பமும் என்னிடம் சரண்டர் ஆகிவிட்டது. இருந்தும் எனக்கு ஒரு குறை உண்டு. என் ஆசைக் கணவனுக்கு தினமும் சமைத்து போட முடியவில்லையே (சமைத்து போடுவது மட்டும் தானா என்று கேட்காதீர்கள்.......பொறுங்கள் இவர்கள் எல்லோரும் கிளம்பட்டும். அப்புறம் சொல்றேன்)
"அண்ணி" என்று என்னை பின்னல் இருந்து கட்டிக்கொண்டாள் வனிதா. ஏங்கிக்கொண்டு இருக்கும் என் முலைகள் மேல் அவள் காய் அழுத்தமாக பட்டதும்.....பாவாடை லேசாக ஈரமானது.
"பல் தேச்சிட்டியாம்மா காப்பி கொண்டு வரேன்"
"தேச்சிட்டேன் என் செல்ல அண்ணி. நானே எடுத்துக்குறேன்"
"தம்பியையும் எழுப்பிடும்மா ப்ளீஸ். நேரம் ஆகுதுல்ல."
"அந்த நாயை நான் எழுப்புனா குரைக்கும் அண்ணி. நீங்க சொன்னாத்தான் கேப்பான்"
அடுப்பை சிம்மில் வைத்து விட்டு கொழுந்தன் ரூம் நோக்கி சென்றேன். வனிதாவும் நானும் ஒரே ரூமில் படுத்துக்கொள்வோம். கொழுந்தன் யுவனும் மாமனாரும் ஒரு ரூமில்.
ரூம் கதவு திருந்தே இருக்கு உள்ளே நுழைந்தேன். ஒரு நிமிடம் என் தொண்டையில் எச்சில் வேகமாக உள்ளே போனது.
ஷார்ட்ஸ் & முண்டா பனியன் மட்டும் போட்டுக்கொண்டு தூங்கிக்கொண்டு இருந்தான். காலை வேளையில் சிலருக்கு ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டு இருக்கும் என்று கேள்விப்பட்டு இருக்கிறேன். இந்த 3 மாதத்தில் இது 10வது முறையாக இருக்கும். யுவனின் ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டு ஷார்ட்ஸ் கூட போராடி தூக்கலாக இருக்க, ஷார்ட்ஸ் உப்பலாக இருக்க... செழுமையான அவன் தொடைகளும் கணுக்காலும்....
சுதாரித்துக்கொண்டு...."தம்பி.....தம்பி எழுந்திரிங்க. நேரமாகுது" என்றேன். என் கண்கள் இன்னமும் நான் முன் சொன்னவற்றின் மீதே இருந்தது. என் இடுப்பிலும் பிடரியிலும் மேலும் வேர்வை வழிவதை உணர்ந்தேன். ஒரு 5 நிமிஷம் பாத்ரூம் பக்கம் போயே ஆகவேண்டும். ச்ச ச்ச இப்போ வேணாம். எல்லோரும் கிளம்பட்டும்......ஐயோ அவ்வளவு நேரம் கண்ட்ரோல் பண்ண முடியுமா?
மெல்ல அவன் கால் முட்டியை பிடித்து லேசாக ஆட்டி "தம்பி" என்றேன்.
"எழுந்துட்டேன் அண்ணி" விழித்தான். சிரமப்பட்டு ஒரு புன்னகையை வரவழைத்துக்கொண்டேன். மரியாதையான பையன். உடனே எழுந்து அவன் படுக்கையை சரி செய்து விட்டான்.
நான் சமையலில் மறுபடியும் பிசி.
ஒரு வழியாக 8.30க்கு எல்லோரும் கிளம்பிவிட்டனர். நான் மட்டும் தனிமையில். வெளி கேட், வாசல் நிலைக்கதவு எல்லாவற்றையும் தாழிட்டு விட்டு சோபாவில் அமர்ந்தேன். தேகம் சூடாக இருந்தது. குப்பற படுத்து என் முலைகளை சோபாவில் தேய்த்தேன்.
டிவியை போட்டேன். சூர்யா 6 பேக்கில் ஆட.....சூர்யா என்னை கற்பழிப்பதாக கற்பனை செய்துக்கொண்டு..... உச்சந்தலைக்கு உணர்வே வெறி ஏறிக்கொண்டு இருக்க....
காலிங் பெல். "கோபிகா" - ச்சை....பக்கத்து வீட்டு சுகுணா ஆண்ட்டி. மூதேவிக்கு கதை பேசலைன்னா தலை வெடிச்சிடும்.
சவுதியில் பணி புரியும் என்ஜினீயர் கணவருக்கு 3 மாதத்திற்கு ஒருமுறை 15 நாட்கள் விடுப்பு கொடுப்பார்கள். அவருக்கு எண்ணை எடுக்கும் கப்பலில் பணி என்பதால் இப்படி ஒரு ஏற்பாடு.
இந்தமுறை விடுப்பில் வரும்போது ஒரு வாரம் என் அம்மா வீட்டில் நாங்கள் தங்குவது என்று ஏற்கனவே முடிவு எடுத்திருந்தோம். மாமனாரும் சம்மதித்து இருந்தார். பாவம் மாமனாருக்கு தான் கூடுதல் சமையல் வேலை இருக்கும்.
"கோபிகா மதன் என்ன சொன்னான்? டிக்கெட் கண்பிர்ம் ஆயிடுச்சா?" மதிய உணவிற்கு வந்திருந்த மாமனார் கேட்டார்.
"பாவா இன்னைக்கு போன் பண்ணுறப்போ சொல்றேன்னு சொன்னார் மாமா. எப்படியும் வர்ற சனிக்கிழமை இங்க லாண்ட் ஆவேன்னு சொன்னார் மாமா " எங்கள் குடும்பத்தில் புருஷனை பாவா என்று தான் அழைப்போம்.
"சந்தோஷம்மா. வண்டி வெச்சிக்கிட்டு நான், நீ, யுவன் ஏர்போர்ட் போயி ரிஸீவ் பண்ணுவோம்மா. வனிதா சமைச்சி வெச்சி இருக்கட்டும்."
"மாமா...."
"சொல்லும்மா"
"அவருக்கு பிடிச்ச பக்கோடா மோர் குழம்பும் உருளைக்கிழங்கு பிரை செஞ்சு வெக்க சொன்னார் மாமா. நான் வீட்டுல இருந்து சமையல் வேலையை பாத்துக்குறேனே மாமா"
"அப்படியா. சரிம்மா. எப்படியும் வீடு வந்து சேர மதியம் 11-11.30 ஆயிடும். வந்து நல்லா சாப்பிடட்டும்"
"சரிங்க மாமா"
"அப்புறமா....சம்பந்தி ஒருவாரம் உங்கள அங்க வெச்சிருக்க ஆசை படுறாங்க. சனிக்கிழமை சாயந்தரம் நீங்க ரெண்டு பெரும் கிளம்பி அங்க போயிட்டு வாங்க."
எனக்குள் கொள்ளை சந்தோசம். "சரிங்க மாமா."
மாமனார் கிளம்பிய கையேடு அம்மாவிற்கு போன் அடித்தேன்.
"என்னடி மாப்பிள்ளை வர்ற தேதி முடிவாயிடிச்சா"
"இன்னும் முடிவா தெரியலைம்மா. பாவா வீட்டுக்கு வர்ற அன்னிக்கு சாயந்தரம் கெளம்பி அங்க நம்ம வீட்டுக்கு போயி 1 வாரம் இருந்துட்டு வர்ற மாமா சொன்னாரும்மா"
"சந்தோசம் டி. மாப்பிள்ளைக்கு என் கையாள சமைச்சு போட ஏங்கிக்கிட்டு இருக்கேன்"
"இது தான் சாக்குன்னு அவர்கிட்ட வழிஞ்சிக்கிட்டு நில்லு.....பிச்சிடுவேன் பிச்சி"
"ச்சீ போடி. குணா (என் தம்பி) விஷயமா உன் பாவா கிட்ட பேசுனியா? "
"சொன்னேன். இப்போ அவன் fresher தான. இப்போ போற apprenticeship-ஐ முடிக்க சொல்லு அப்புறம் சவூதி டிரை பண்ணலாம்ன்னு சொன்னாரு"
"ஓ அப்படியா......அவன் வாங்குற ஸ்டைபெண்ட் வெச்சி என்னடி பண்ணுறது. உன் அக்கா கதை தான் தெரியுமே? அவ வீட்டையும் இல்ல கவனிக்க வேண்டியதா இருக்கு?"
"உன் கொழுப்பும்மா.....அக்காவோட பாவாவுக்குத் தான் சரியான வேலை இல்லைன்னு தெரியுமே. அப்புறம் ஏன் அக்காவை தூண்டிவிட்டு தனிக்குடித்தனம் வைக்க வெச்சே. வெச்சது தான் வெச்சே அவளோட மாமியார் வீட்டு பக்கத்துலேயே வெக்க வேண்டியது தான......நம்ம வீட்டு பக்கத்துலேயே (என் அம்மா வீட்டில் இருந்து 4வது வீடு) வெச்சே...?"
"சரி டி என் தப்புத்தான். அவருக்கும் சவூதியில் ஏதாவது வேலை இருந்த பார்க்க சொல்லேன்...."
"ம்....என் புருஷன் என்ன எம்பிளாய்மென்ட் எக்ஸ்சேஞ் நடத்துறாரா? அக்கா பாவா இருக்காரே அவர் சரியான பந்தா மனுஷன். டிப்ளமோ படிச்ச அவரு பி.ஈ. படிச்ச என் புருஷனுக்கு கீழ வேலை பார்க்க மாட்டேன்னா இவர் என்ன பண்ணுவாரு? ஏற்கனவே ஆஃபர் லெட்டர் வரைக்கும் போயி கடைசியில வேண்டாம்ன்னு சொன்ன மனுஷன் ஆச்சே அவரு?
"புரியாது டி..... இப்போ நெலமை இன்னும் மோசம். மூணாவதா தேவி கருத்தரிச்சிட்டா. டாக்டர் கிட்டே கேட்டோம் கலைக்கலாம்ன்னு சொன்னாங்க. நாளைக்கு அபார்ஷன். மொத்த செலவும் என் தலையில தான் "
"இதெல்லாம் ஓவரா இல்லையாம்மா.....அக்காவை குடும்பக்கட்டுப்பாடு பண்ணிக்க சொல்லேன்"
"இல்லடி....குடும்பக்கட்டுப்பாடு ஆப்பரேஷன் பண்ணுனா உடம்பு கட்டு போயிடும்ன்னு அக்கா வேணாங்குறா"
"அபார்ஷன் பண்ணுனா மட்டும் structure அப்படியே இருக்குமாமா? அக்கா ரொம்பத்தான் மோசம்மா. கல்யாணம் ஆகி 4 வருஷம் ஆச்சு ரெண்டு குட்டி போட்டாச்சு. இன்னமும் இவளுக்கு தினம் ஆம்பள சுகம் வேணும்....இவை புருஷனுக்கு பொம்பள சுகம் வேணும். "
"காப்பர்-டி போட்டுட சொன்னேன்டி"
"எதையோ பண்ணுங்க...."
"டி......கோபிகா"
"சொல்லு" எரிச்சலாக இருந்தது.
"மாப்பிள்ள இந்தமாசம் பணம் இன்னும் அனுப்பலேடி"
எனக்கு கடுப்பு அதிகமானது. "ஏம்மா உனக்கே இது நல்லா இருக்கா? நிச்சயதார்த்தத்துக்கு அப்புறம் நம்ம வீட்டு நெலமை தெரிஞ்சி அப்பா இல்லாத வீடுன்னு கரிசனப்பட்டு அவரு மாசா மாசம் பத்தாயிரம் அனுப்புறேன் அத்தம்மான்னு உன்கிட்ட சொன்னாலும் சொன்னாரு.....ஏதோ அவரு கடன் பட்டிருக்கா மாதிரி ஒவ்வொரு மாசமும் உரிமையா கேக்குற?"
"நம்ம வீட்டு நிலைமை உனக்கு தெரியாதா கோபிகா"
"சரிம்மா......என் மாமனாருக்கு என் பாவாவோட சம்பளம் தான் தெரியும். அவருக்கு வர்ற இன்சென்டிவ், ஓவர்டைம் தெரியாது. இவரு அந்த பணத்துல இருந்து உனக்கு அனுப்புறாரு. இது மட்டும் என் மாமனாருக்கு தெரிஞ்சா என்னாகும்?"
"ஏண்டி உன் மாமனாரு தான் மூச்சுக்கு முன்னூறு தடவை கோபிகா கோபிக்கான்னு இருக்காரே.... அதான் ஒரேதடியா வளைச்சு போட்டுட்டியே....அப்புறம் ஏன் பயம்?"
"வாய மூடு. நீ பேசுறதே அசிங்கமா இருக்கு"
"ஐயோ....நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்னா....?"
"நீ ஒன்னும் சொல்லவேணாம்.....என் பாவா ஸ்கைப்புல கூப்பிடுற நேரம். நான் ரெடியாகணும்"
"சரி சரி.....இன்னைக்கு என்ன ட்ரெஸ்ல உன்ன வர சொல்லியிருக்காரு மாப்பிள்ள"
ச்சே....இதான் இந்த அம்மாக்கள் கிட்ட எல்லாத்தையும் ஷேர் பண்ணிக்க கூடாது. "இந்நாட்டுக்கு டாப்ஸ், ஸ்கர்ட்"
"ஓ சூப்பர் டி.....மாப்பிள்ளை மட்டும் ஊருக்கு வரட்டும்......உன்ன நேர்லையே விதவிதமா டிரஸ் பண்ண வெச்சி ரசிக்க போறார்"
எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.
"கோபிகா.....மாப்பிள்ளையோட இருக்கப்போற நேரத்துல போட்டுக்குறதுக்கு 4 லோ நெக்-லோ ஹிப் ஜாக்கெட் ரெடி பண்ணி வெச்சிட்டேன். வேற ஏதாவது தைக்க இருந்தா இப்பவே சொல்லிடு"
என் அம்மா ஒரு டைலர். அதிலும் எங்கள் ஊரில் புருஷனை மயக்கும் பொண்டாட்டிகளின் ரெகுலர் வாடிக்கை உள்ள டைலர். அக்காவிற்கு இவள் தைத்துக் கொடுத்த செக்சி ஜாக்கெட்டுகள், நைட்டிகளால் தான் அவள் வீட்டில் மாமியாருக்கும் அவளுக்கும் சண்டை வந்ததே!